Dunne Vezel Neuropathie verwijst naar schade aan de kleine, meestal ongemyelineerde zintuiglijke of autonome zenuwvezels die door onze huid, perifere zenuwen en organen lopen. Deze zenuwen sturen zintuiglijke informatie naar de hersenen en reguleren het functioneren van het autonome zenuwstelsel.

De symptomen zijn variabel, misschien meer variabel dan artsen op dit punt weten. Zenuw-geassocieerde symptomen variëren van gevoelens van kou, pijn, tintelingen, scheuren, trillen, steken, tintelend en prikkend gevoel (zoals bij slapend lichaamsdeel) tot elektrisch-achtige schokken gedurende enkele seconden. Herkenbaar...??

SFN is gerelateerd aan een groot aantal ziekten en aandoeningen waaronder: DIABETES, schildklierproblemen, sarcoïdose, vitamine B12 deficiëntie, HIV, neurotoxische geneesmiddelen (waaronder chemotherapie en antiretrovirale middelen), coeliakie, het syndroom van Sjögren en Lupus.

Ook Dr. Oaklander ging op zoek

Ze geloofde dat haar bevindingen suggereerden dat de dunne zenuwvezel problemen de reden zijn voor de centrale sensitisatie die in deze stoornis wordt gevonden.

Oaklander ging toen op jacht naar bewijs voor prediabetes/diabetes, een bekende risicofactor van SFN, en vond dit in een substantieel aantal patiënten, van wie de meesten zich niet bewust waren dat ze het hadden.

Dr. Teitelbaum en Dr Sivieri zien SFN in twee verschillende groepen ME/CVS/FM-patiënten: een immuun subgroep met hoge aantallen van dysautonomie (onder andere POTS en neuraal gemedieerde hypotensie (NMH)) maar meestal minder pijn, en een pijn subgroep met weinig dysautonomie. Dr. Teitelbaum benadrukte dat bij testen blijkt dat de meerderheid van de patiënten met fibromyalgie en neuropathische pijn positief test op SFN.

Kleine zenuwvezels zijn nogal delicaat; niet-gemyeliniseerde zenuwvezels die kunnen worden beïnvloed door vele factoren. SFN wordt meestal door DIABETES veroorzaakt, maar ook metabolisme, immuungemedieerde (zoals auto-immuniteit) infecties, genen en andere factoren kunnen SFN veroorzaken.

Verhoogde aantallen van ontstekingen, verminderde bloedtoevoer naar de weefsels en verminderde detoxificatie processen kunnen kleine zenuwvezels een opdonder geven.

Cytokine upregulatie, zenuwinflammatie en auto-antilichamen lijken bij te dragen aan SFN gevonden in het Complex Regionaal Pijn Syndroom (CRPS). Bacteriële en virale infecties (waaronder de invloed van herpesvirussen) kunnen kleine zenuwvezels hard raken. Vitaminetekorten, met een focus op de B-vitamines (B-1, B-6, B-12). Interessant, gezien de recente suggesties dat een lage B-1 een rol kan spelen bij ME/CVS/FM.

In het Metabool Syndroom dragen hoge bloeddruk en hoge niveaus van triglyceriden (aanwezig bij ME/CVS) bij. Insuline intolerantie geeft de kleine zenuwvezels een opdonder in prediabetes en diabetes. SFN komt ook voor bij alcoholisme.

Het auto-immuun verband tussen SFN en lage IgG-niveaus is ingewikkeld. Oaklander vond auto-immuniteit in ongeveer een derde van haar patiënten, maar vond veel meer bewijs van immuundisfunctie. Dr Sivieri legde uit dat het immuunsysteem zo actief is bij auto-immuniteit dat soms hoge IgG-niveaus gevonden worden.

In wezen zijn er ten minste twee immuuntoestanden voor het creëren van Dunne Vezel Neuropathie: een auto-immuun toestand waarin het immuunsysteem de zenuwvezels uitput/beschadigt, en een immuundeficiënte toestand waarin een infectie hetzelfde doet.

Is er een verband met Diabetes?

Oaklander vond een significant percentage patiënten met diabetes of pre-diabetes in haar onderzoeks- (patiënten)groep. Dr Kogelnik meldde dat hij meer diabetes ziet dan verwacht bij zijn ME/CVS/FM-patiënten.

Dr. Sivieri ziet zelden ME/CVS/FM-patiënten die niet gevoelig zijn voor suiker en is van mening dat suiker, de gevoeligheid voor insuline en bloedsuiker ontregeling een grote rol kunnen spelen bij deze stoornissen. In feite vraagt hij zich af of een patiënt die veel suikerproducten gebruikt ooit volledig kan herstellen.

Hij gelooft dat het verder dan de bloedsuikerspiegel gaat; want suiker draagt ​​bij aan de bijna universele darmdysbiose die hij bij deze stoornissen ziet. Een andere goede reden om van suiker af te stappen (in iedere vorm (zucht)) is dat een hoge bloedsuikerspiegel ook permanent de zenuwen waar we het nu over hebben kunnen beschadigen.

Fibromyalgie en hypoglykemie

Bij 30% van de mensen met fibromyalgie is tevens hypoglykemie vastgesteld. Hypoglykemie wordt ook wel lage bloedsuikerspiegels genoemd. De symptomen zijn vermoeidheid, duizeligheid, trillen, hoofdpijn, eetbuien etc.

Wanneer je verwacht dat je hypoglykemie hebt kun je dat laten vaststellen door je huisarts. Met een bloedonderzoek kan worden vastgesteld wat je bloedsuikerspiegels zijn. Indien er sprake is van een bloedsuikerspiegel lager dan 2,5 mm/l betekent dat je bloedsuikerspiegels te laag zijn.

Dit kan veroorzaakt worden door een storing in de hormoonhuishouding, spijsverteringsproblemen, diabetes of simpelweg niet goed en consistent eten.

De beste manier om een hypoglykemie te behandelen is door regelmatig en goed te eten. Met name de inname van koolhydraten en voedingsvezels moeten goed verdeeld worden over de hele dag. Daarnaast wordt aangeraden om geraffineerde suikers zo veel mogelijk te laten staan. Suikers kunnen de bloedsuikerspiegels uit balans brengen.

Opmerkelijk is natuurlijk dat relatief veel mensen met fibromyalgie hier last van hebben. Dit kan komen door de hormoonhuishouding, maar ook andere leefstijl factoren. Bij de behandeling van fibromyalgie moet hier ook zeker aandacht aan geschonken worden.

Persoonlijk ben ik van mening dat fibromyalgie veroorzaakt kan worden of geprikkeld door een ongezonde leefstijl met veel stress en lage bloedsuikerspiegels. Het is een feit dat veel aandoeningen voorkomen en succesvol behandeld kan worden met een gezonde leefstijl.

Echter, dit hoeft niet bij iedereen het geval te zijn aangezien ook een ‘’gezond’’ iemand last kan hebben van fibromyalgie. Desalniettemin ondervinden veel mensen met fibromyalgie een verlichting van klachten door hun leefstijl zo goed mogelijk proberen te krijgen.

Conclusie: Er is dus duidelijk een verband, alleen is het nog de vraag, wat was er eerder. De kip of het ei...??